همه آنچه باید در مورد علائم اختلال دو قطبی بدانید.

علائم اختلال دو قطبی:

یکی از اختلالاتی که این روز ها بیشتر از  قبل شاهد آن هستیم اختلال دو قطبی، است. این اختلال یک اختلال عصبی است که افراد مبتلا به آن تجربیات متناقض در دوره‌های مختلف افت و خیزش بیماری دارند. این اختلال، که به نام اختلال دو قطبی مانیک-افسردگی (Bipolar Disorder) هم شناخته می‌شود، تأثیر عمیقی بر زندگی فرد دارد.

در دوره مانیک یا اصطلاحا دوره شیدایی، افراد با احساسات شدید خوشحالی، افزایش انرژی، افکار تندرو و رفتارهای بی‌اندازه خوشحالی روبرو می‌شوند. آنها ممکن است خطرپذیری بیش از حد، افکار مبهوت‌کننده و تصمیم‌گیری‌های ناپایدار داشته باشند. اما در دوره افسردگی، این افراد به افکار تاریک و افسرده، انرژی کم، بی‌اشتهایی و احساسات افت روی می‌آورند. اختلال دو قطبی چالش‌های زیادی برای افراد و خانواده‌های آنها ایجاد می‌کند و نیازمند تشخیص و درمان توسط متخصص است.

در مقاله، ما به بررسی نکات کلیدی اختلال دو قطبی خواهیم پرداخت و برای تفهیم عمیق‌تر این اختلال، معرفی به بررسی علائم و نشانه های این اختلال و از زندگی افراد مبتلا و روش های درمان نیز خواهیم پرداخت.

علائم تشخیص اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder) دارای دوره‌های شدیدی از افت و خیز است که ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد. علائم و علل اختلال دو قطبی می‌توانند بین افراد مختلف با توجه به شرایط بالینی و تجربیات آن ها متغیر باشند. در ادامه، علائم معمول این اختلال را برای هر دوره (مانیک (شیدایی) و افسردگی) توضیح می‌دهم:

دوره مانیک:

1. احساسات شدید خوشحالی: افراد با اختلال دو قطبی مانیک معمولاً احساسات شدید خوشحالی و هیجانی تجربه می‌کنند. آنها ممکن است بی‌توجهی به مسائلی مانند خطرها و مشکلات داشته باشند.
2. افزایش انرژی: افراد در این زمان با تزریق انرژی بیش از حد و افزایش فعالیت‌های جسمی و ذهنی مواجهه هستند.
3. گفتار سریع و تند: افراد ممکن است بسیار سریع صحبت کنند و فکرها و ایده‌های متناقضی ابراز کنند.
4. تفکر تندرو و خطرناک: تفکر تندرو و نا آگاهانه ای معمولاً در این دوره وجود دارد، که می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های نادرست و خطرناک منجر شود. در اکثریت مواقع شخص در ابتدا متوجه عواقب تصمیمات خود نمی شود.
5. خطرپذیری بیش از حد: افراد ممکن است خطرپذیری زیادی داشته باشند، نظیر خریدهای بی‌اندازه، رفتارهای جنسی بی‌صرفه‌جویی و تصمیمات ریسک‌آمیز حتی در صورت وجود پیش فرض ذهنی نسبت به افراد خاص ممکن است شخص تصمیم به قتل و … داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اسکیزوفرنیا چیست؟

دوره افسردگی:

1. افسردگی: در این دوره، افراد احساس افسردگی شدید می‌کنند که ممکن است با احساسات اضطراب و خستگی همراه باشد.
2. تنزل در انرژی و فعالیت‌ها: افراد ممکن است از انرژی و علاقه به انجام کارها دست بکشند و فعالیت‌های روزمره را کمتر انجام دهند.
3. از دست دادن لذت از انجام کارها: افراد نمی‌توانند لذتی از انجام کارها یا سرگرمی‌ها ببرند. دائما در حال استرس و ناراحتی هستند.
4. خواب نامنظم: خواب نامنظم و مشکلات در خواب نیز ممکن است به علائم این اختلال در برخی افراد اضافه شود.
5. تغییر در وزن و اشتها: افراد ممکن است تغییرات در وزن و اشتها تجربه کنند، که ممکن است به افزایش یا کاهش وزن منتهی شود.
6. فراموشی کارها: در این دوره ممکن است افراد در یکی از بعد های شخصیتی خود بروند و یک سری کار انجام بدهند که بعد از برگشتن به حالت عادی آن ها را به یاد نمی آورند.

تشخیص اختلال دو قطبی نیاز به مشاوره تخصصی از طرف یک متخصص اعصاب و روان در اصفهان دارد. اگر فکر می‌کنید خود یا کسی از اطرافتان ممکن است از این اختلال رنج می‌برد، بهتر است به یک متخصص بهداشت روانی مراجعه کنید تا تشخیص دقیق تعیین شود و برنامه درمانی مناسب اعمال شود.

روش های درمان اختلال دو قطبی:

درمان اختلال دو قطبی معمولاً شامل ترکیب موارد زیر است:

1. داروها: مصرف داروها یکی از اصلی‌ترین روش های درمان این اختلال است. انواع مختلفی از داروها برای مدیریت این اختلال وجود دارد. برخی از داروهای معمول شامل برای دوره‌های افسردگی و مانیک هستند.
2. مشاوره روانشناختی: مشاوره روانشناختی (پزشکی) می‌تواند به فرد کمک کند تا تاکید بیشتری بر مدیریت افکار و عواطف خود بگذارد. روش‌های مشاوره مانند درمان رفتاری-شناختی (CBT) و روش‌های مشابه می‌توانند در بهبود توانایی‌های فرد در مدیریت بیماری کمک کنند.
3. پشتیبانی اجتماعی: حمایت خانواده و افراد نزدیک نقش مهمی در مدیریت این اختلال دارد. پشتیبانی از افراد مبتلا به این اختلال، فرصت‌های مطالبه‌پذیری را برای آنها فراهم می‌کند. فرد دارای این اختلال در صورتی که در یک فضای امن که باور دارد وی را با همه خوبی ها و بدی ها پذیرفته قرار بگیرد. کمتر چنین شرایطی را تجربه می کند.
4. ساختار و نظم روزانه: ایجاد یک برنامه روزانه با نظم و ساختار برای زندگی می‌تواند به مدیریت علائم اختلال دو قطبی کمک کند. این شامل ایجاد روال‌های خواب منظم، تغذیه سالم، و ورزش منظم می‌شود.
5. کاهش مصرف مواد و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل می‌تواند این بیماری را تشدید کند. از این رو، ترک مواد و الکل می‌تواند در بهبود وضعیت افراد مبتلا تأثیرگذار باشد.
6. آموزش به بیمار و خانواده: بیشتر متخصصان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به اختلال دو قطبی و خانواده آنها باید بیشترین اطلاعاتی که ممکن است نیاز داشته باشند را در مورد این بیماری بدانند یا توسط متخصص آموزش ببینند. این تأمین می‌کند که آنها بتوانند به عملکرد خود نظم دهند و به شناخت بهتری از شرایطی که در آن قرار گرفته اند دست یابند.

به عنوان توجهی، درمان اختلال دو قطبی ممکن است نیازمند زمان و تلاش طولانی‌مدت باشد و نیاز به مشاوره و پایش مداوم دارد. فرد بیمار و خانواده وی باید تمام نکات درمانی را در طول دوره رعایت کنند تا بیشترین اثربخشی را تجربه کنند.

بیشتر بخوانید: بررسی انواع اختلال دو قطبی

سخن آخر:

اختلال دو قطبی یک اختلال عصبی جدی است که تأثیر عمیقی بر زندگی فرد دارد. اما اگر به درستی تشخیص داده شود و با مداوا و مشاوره مناسب مدیریت شود، افراد مبتلا می‌توانند زندگی بهتری را تجربه کنند.

درمان این بیماری معمولاً شامل مصرف داروها، مشاوره روانشناختی، پشتیبانی اجتماعی، خانوادگی و ایجاد نظم روزانه است. همچنین، آموزش به فرد و خانواده اهمیت دارد تا بتوانند با بهترین روش‌ها برای مدیریت علائم آشنا شوند.

توجه به مصرف مواد و الکل و پیشگیری از تغییرات بزرگ در شیوه زندگی نیز در مدیریت این اختلال موثر است. همچنین این اختلال نیازمند پایش مداوم و همکاری با تیم درمانی متخصص است تا از بهبود و کنترل علائم در طولانی‌مدت اطمینان حاصل شود.

به طور کلی، اگر افراد مبتلا به اختلال دو قطبی درمان مناسب و پشتیبانی را دریافت کنند، می‌توانند زندگی پربارتر و پایدارتری داشته باشند و به خوبی این بیماری را پشت سر بگذارد.